Fotografie

Laten we nieuwe herinneringen maken.
Op een plek waar de wind door je haren waait, de bomen ​dansen of de golven rollen. Buiten. Samen. 

​

Als kind al was ik gek van foto’s kijken. Niet de officiële foto’s, maar vooral de huis-tuin-keuken kiekjes. Je weet wel, die waar je je oma vertedert ziet kijken, je tante met jaloezie naar je moeder kijkt en waar kinderen vol bewondering, dromen over -als ik later groot ben-.

​

Niet voor niets zijn precies dat de momenten die ik zo graag vang. Het onbewaakte moment, die éne blik, die echte emoties. Daar gaat mijn hart sneller van kloppen. Foto’s waar je een glimlach van op je gezicht krijgt. Die je meenemen naar hoe het was. Naar die ene dag, de geur van het bos, het lentelicht, de zonnestralen die je voelde, met wie je was en vooral hoe je je voelde. Echte foto’s. Van momenten je het liefst in een doosje zou willen doen en altijd bij je wilt dragen